بزرگواری امام حسن مجتبی (ع)

کنیزی از کنیزان امام حسن (علیه السلام) روزی یک شاخه گل نزد امام حسن (علیه السلام) آورد و به آن حضرت هدیه کرد، امام حسن (علیه السلام) در مقابل آن هدیه او را آزاد نمود.

بعضی از حاظران گفتند : به خاطر یک شاخه گل او را آزاد ساختی؟

امام حسن (علیه السلام) فرمودند: خداوند این ادب را به ما آموخته است، آنجا که در قرآن کریم می­فرماید:

وَ اِذا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِاَحسَنَ منها اَؤ رُدُّوها

و هنگامی که کسی به شما تحیت گوید (احترام کند)، پاسخ او را بهتر گویید.¹

در این مورد تحیت بهتر، آزاد کردن اوست.²

^{1. قرآن کریم، نسا، 86}

^{2. داستان های شنیدنی از چهارده معصوم، محمد محمدی اشتهاردی، ص 64}